Roots

27 januari
Vandaag bekijken we onze roots! En hoe toepasselijk is het om te starten met een bezoek aan de plaatselijke ‘bronnen’. Baden in heet zwavel water. Heerlijk!
Met t ontbijt eten we bananenpannekoeken. Voor mij de eerste keer en zeker voor herhaling vatbaar.

Vervolgens met Metje Marieke naar de kerk van Tawalian, vlak naast Mamasa. Die is in 1932 gebouwd onder domineeschap van opa Bikker. We hebben mazzel want de pastor, die naast de kerk woont, is thuis en we worden heel hartelijk ontvangen. We mogen de kerk en de kerktoren bekijken. Heel bijzonder om er te zijn en alles te kunnen zien. Ons bezoek zorgt voor nogal wat aanloop en een oude man heeft als kind opa Bikker nog gekend.

Voordat gaan lunchen bij Henry Lullulangi, een jeugdvriend van Metje Marieke, laat Adil ons mooie plekjes zien met oude toradja huizen. Mamasa was het westelijke deel van Toradjaland. In de huidige indeling is het een aparte provincie in Sulawesi. De lunch bij Henry is heerlijk. Er zijn veel broers, zussen en vrienden en er wordt over politiek gesproken. Zowel een broer als een zus zijn namelijk verkiesbaar bij de aankomende lokale verkiezingen.

Na de lunch maken we een rondje door Mamasa. De lokale markt is een feest van mensen die van de kampong komen en hun waar verkopen. Veel kleedjes, kleuren, fruit en groente. In een winkeltje iets verderop zien we leuke presentjes voor onze kinderen liggen, die we kopen. Van de winkeltjes lopen we naar de Beatrix kerk, die vlak achter het huis van de fam Bikker in Mamasa ligt. De kerk dateert van 1938 en is nu vervallen. Het plan is om deze te restaureren en er een museum van te maken.

Dan het hoogtepunt vd dag. Een tour door het ouderlijk huis van opa Dik! Het huis is qua indeling nog exact hetzelfde. We zien de kamers waar de Bikker kinderen hebben gewoond en ook de Brandsma kinderen, zo blijkt. Metje Marieke en haar familie hebben nl in hetzelfde huis gewoond, evenals de familie van Henry en Hasrun Lulluwangi later! Je leert wat op zo’n reis;-). Heel speciaal om er rond te lopen. Zeker als we later met oma Rita op de facetime de tour nog eens doen en een kaarsje aansteken voor opa Dik bij het huis.

Aansluitend als nazaten van pendeta (dominee) Bikker nog een soort ‘lobby gesprek’ met de voorzitter van de kerkeraad in Mamasa, die nu is gehuisvest in het Bikker/Brandsma/Lullulangi huis. De raad gaat verhuizen en Metje Marieke heeft een goed plan voor een nieuwe bestemming.
Na koffie en thee met de hele groep in winkel van de vader van Ciska (dochter van de pleegzus van Metje Marieke) dat tegenover het huis ligt, koersen we door het vroege avonddonker naar Sumarorong. We eten rond een of 20 bij vrienden van Metje Marieke. Het huis is vol want er wordt een verjaardag gevierd. Maar we mogen erbij. Wat is iedereen vriendelijk en gastvrij. And we are so lucky dat we via Metje Marieke zo enorm gastvrij door de lokale bevolking worden opgenomen!

Het laatste stukje naar het huis van Metje Marieke loopt via een kronkelweggetje direct langs de rivier. Tricky! Zeker nu we met zn 10en in de bus zitten. Maar met Emal onze chauffeur durven we dit helemaal aan.
Eenmaal thuis praten we nog met Noni, wiens moeder Esther Masai als meisje bij opa en oma in huis heeft gewoond. Hij heeft in 1969 een reis met opa over Sulawesi gemaakt, waarbij opa bij aankomst, nog als man van aanzien, direct in een draagstoel werd gehesen.

Wat een topdag was dit!