Back to the roots
Door: BB
Blijf op de hoogte en volg M,A en B
26 Januari 2019 | Indonesië, Mamasa
's Morgens vroeg heeft A baantjes getrokken in de het zwembad om de jetlag weg te spoelen. Wederom tot vreugde van de locals, die tevergeefs foto's proberen te maken, omdat A onder water gaat of naar ze zwaait!
Tegen 7 uur staan we allemaal op om weer aan te schuiven bij een Indisch ontbijt.
De zo kalme zee zien we van een afstandje veranderen en ineens is daar een hoosbui! Nu snappen we waar die 30mm regen per dag op gebaseerd is ;) Verder hebben we tot nu toe niks te klagen over het weer: droog en qua temperatuur echt warm, maar lekker en goed te verdragen.
Na het ontbijt onze bus weer in, waar Emal koers zet richting Mamasa. Dit is het geboortedorp van papa en eigenlijk de reden waarom we deze kant op zijn gekomen.
De snelweg bestaat uit 2 rijstroken, waarbij het een kunst is om tijdens het inhalen heul dicht langs de in te halen vrachtwagen te gaan en nèt geen tegemoetkomende brommers te raken... Niet goed voor de bloeddruk :) Maar Emal is een topchauffeur en draait en zijn hand noch zijn humeur niet voor om.
Voor een fotografische en sanitaire stop, maken we kort kennis met een moeder en oma en een klein meisje dat heerlijk tevreden in een soort baby hangmat slaapt. Gevoelens voor onze eigen anak anak worden op dat moment versterkt...
Op weg naar Mamasa stoppen we in Sumarorung; dit is de plek waar onze achternicht MM een familiehuis heeft. Zij is opgegroeid in Mamasa en haar vader heeft zo'n 10 jaar geleden een huis in Sumarorung gebouwd, waar wij voor de (late) lunch zijn uitgenodigd. De weg er naar toe is op zijn zachtst gezegd hobbelig... Man, wat een kuilen in de weg en slecht tot geen asfalt/beton.
Bij een eetkraampje langs de kant van de weg krijgen we heerlijke lychées, dragonfruit en durian! Daar hadden we al zo veel over gehoord dus dan moeten we dat proberen. En zo waar viel het mee en vond ik het ook nog lekker?!
Op een glibberpaadje langs een rivier komen we bij MM. Er staat een heerlijke maaltijd op ons te wachten en we krijgen weer allemaal nieuwe informatie over onze familie. Zo is MM opgegroeid in het huis waar papa is geboren. Dus ook voor haar heeft die plek een bijzondere betekenis!
MM rijdt met ons mee naar Mamasa. Onderweg kletsen we wat af en de reis er naar toe gaat daardoor supersnel.
Nu zitten we op de veranda voor ons huisje. De tassen zijn nog niet uitgepakt, omdat we even willen genieten van het uitzicht (wat nog niet heel spectaculair is vanwege een groot gebouw op de voorgrond, maar er achter zien we de bergen gehuld in een kleine sluier van mist, horen we naast bekende geluiden van hanen en koeien ook onbekende dieren. Maar toch, toch voelt het als thuiskomen! Kita di rumah (we zijn thuis)!
Tegen 7 uur staan we allemaal op om weer aan te schuiven bij een Indisch ontbijt.
De zo kalme zee zien we van een afstandje veranderen en ineens is daar een hoosbui! Nu snappen we waar die 30mm regen per dag op gebaseerd is ;) Verder hebben we tot nu toe niks te klagen over het weer: droog en qua temperatuur echt warm, maar lekker en goed te verdragen.
Na het ontbijt onze bus weer in, waar Emal koers zet richting Mamasa. Dit is het geboortedorp van papa en eigenlijk de reden waarom we deze kant op zijn gekomen.
De snelweg bestaat uit 2 rijstroken, waarbij het een kunst is om tijdens het inhalen heul dicht langs de in te halen vrachtwagen te gaan en nèt geen tegemoetkomende brommers te raken... Niet goed voor de bloeddruk :) Maar Emal is een topchauffeur en draait en zijn hand noch zijn humeur niet voor om.
Voor een fotografische en sanitaire stop, maken we kort kennis met een moeder en oma en een klein meisje dat heerlijk tevreden in een soort baby hangmat slaapt. Gevoelens voor onze eigen anak anak worden op dat moment versterkt...
Op weg naar Mamasa stoppen we in Sumarorung; dit is de plek waar onze achternicht MM een familiehuis heeft. Zij is opgegroeid in Mamasa en haar vader heeft zo'n 10 jaar geleden een huis in Sumarorung gebouwd, waar wij voor de (late) lunch zijn uitgenodigd. De weg er naar toe is op zijn zachtst gezegd hobbelig... Man, wat een kuilen in de weg en slecht tot geen asfalt/beton.
Bij een eetkraampje langs de kant van de weg krijgen we heerlijke lychées, dragonfruit en durian! Daar hadden we al zo veel over gehoord dus dan moeten we dat proberen. En zo waar viel het mee en vond ik het ook nog lekker?!
Op een glibberpaadje langs een rivier komen we bij MM. Er staat een heerlijke maaltijd op ons te wachten en we krijgen weer allemaal nieuwe informatie over onze familie. Zo is MM opgegroeid in het huis waar papa is geboren. Dus ook voor haar heeft die plek een bijzondere betekenis!
MM rijdt met ons mee naar Mamasa. Onderweg kletsen we wat af en de reis er naar toe gaat daardoor supersnel.
Nu zitten we op de veranda voor ons huisje. De tassen zijn nog niet uitgepakt, omdat we even willen genieten van het uitzicht (wat nog niet heel spectaculair is vanwege een groot gebouw op de voorgrond, maar er achter zien we de bergen gehuld in een kleine sluier van mist, horen we naast bekende geluiden van hanen en koeien ook onbekende dieren. Maar toch, toch voelt het als thuiskomen! Kita di rumah (we zijn thuis)!
-
26 Januari 2019 - 12:10
Elies:
Ja de geluiden, kleuren en geuren in Mamasa: toen ik er was realiseerde ik me hoe vertrouwd dat allemaal is geweest voor mijn moeder, Tineke, en natuurlijk ook voor Dik. Vergeet niet morgen onder het huis te kijken: daar speelden die twee samen! -
26 Januari 2019 - 17:17
Yolande Roso:
Hey Be, leuk om jullie zo te volgen en alle familieverhalen te lezen. Zo te zien en te lezen genieten jullie volop. Hahaha, de tekst bij de foto dat je doerian eet. Je kijkt niet echt alsof je het echt lekker vindt. -
26 Januari 2019 - 17:29
Annette:
Hai lieve Be, en zus en broer.
Beetje te laat om je een goede reis te wensen, maar ook al laat toch gemeend. Wat een bijzonder avontuur. Geniet van al de ontdekkingen, en de schoonheid van het land. Ik volg je.
Lieve groet aan allen van Annette -
28 Januari 2019 - 04:56
Leonie:
Wat een mooie verhalen al! Leuk om te lezen, geweldig voor jullie om te beleven! -
28 Januari 2019 - 06:18
Ingrid Van Rossum:
Gaaf om jullie reis een beetje mee te maken zo en heel bijzonder om dit samen te doen. Bij de foto's krijg ik wel heimwee naar Azie. Ziet er echt geweldig uit!
Groet, Ingrid -
28 Januari 2019 - 11:15
M,A En B Bikker:
@Yo, haha, ja dit was het eerste hapje! -
28 Januari 2019 - 11:15
M,A En B Bikker:
@Annette: liefs! -
28 Januari 2019 - 11:19
M,A En B Bikker:
@Elies: ja we hebben onder het huis gekeken!! Ik wil nog meer foto's uploaden maar het internet werkt niet mee ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
